onze dagen in het weeshuis

Meestal vertrokken we pas om 9.00 uur naar het weeshuis. Dus konden we meestal wel uitslapen. Langer als 8.00 uur kon je daar toch niet slapen want dan kwam de zon al op en werd je wakker van de warmte. Ze zeiden dat het soms wel in de 50 graden was (en geloof mij dat is echt heel warm). Ook lag de moskee in onze straat en aangezien het de ramadan was, werden we wel meer dan 1 keer per nacht wakker daardoor. Doordat het zo warm was bleven we zo veel mogelijk binnen. We liepen juist van het huis van Hlimou naar het weeshuis en terug en soms ook nog wel naar de winkel. Hier deden we onze voorraad koeken en frisdrank in want we waren de koriander ondertussen al kotsbeu. Wat mij ook opviel in het weeshuis was dat alle baby's jongere zijn dan 1 jaar. Er waren ongeveer 12 baby's en dan 5 kinderen van 3 jaar. De jongste was amper een maand oud. Onze taak in het weeshuis bestond er vooral uit om 's morgens alle baby's te wassen en te verversen. Daarna konden we wat spelen met hun, dan nog de papfles geven en dan legden we ze in hun bedje voor een middagdutje. Terwijl dat de baby's sliepen konden wij ons middageten gaan eten en een kleine siësta houden zoals ze dat doen in Marokko. Rond een uur of 4 gingen we dan terug naar het weeshuis en werden de ontplofte-luiers weer aan een lopende band ververst. Dan speelden we weer even met de baby's en de kinderen. We namen geregeld wat speelgoed mee naar het weeshuis dat we van vrienden en familie hadden mee gekregen om te geven aan het weeshuis. Telkens opnieuw waren de kinderen hier heel blij mee.
Twee keer zijn we naar de Foyer geweest. Dit is een huis waar 8 kinderen tussen 4 en 8 jaar permanent blijven omdat ze niet meer bij hun thuis konden blijven wonen. Door de dag komen er ook straatkinderen spelen en krijgen ze ook allemaal een maaltijd. Met de overige spullen die we nog hadden, hebben we samen met de kinderen armbandjes gemaakt, gekleurd, memory gespeeld.... De kinderen waren ons zo dankbaar en ze waren zo trots over de vele armbandjes die ze rond hun arm hadden. Het deed ons deugd om de kinderen een fijn moment te gunnen en ze zo blij te zien.