Het weeshuis
Blijf op de hoogte en volg Nathalie
11 Juli 2013 | Marokko, Taroudant
Dag allemaal, omdat ik eigenlijk nog niet zo uitgebreid ben ingegaan op wat we hier nu als vrijwilligerswerk doen, zal ik er even een blog aan wijden.
Onze verantwoordelijkheid hier is het weeshuis (de baby's en de oudere jongens, je hebt ook nog het weeshuis voor gehandicapten maar dat is niet voor ons bedoeld) en de foyer (het centrum voor de straatkinderen).
We werken 4 dagen in de week en de andere 3 dagen hebben we vrij. De vrije dagen worden dan gevuld door een rondreis.
Rond 10uur gaan we naar het weeshuis waar we de baby's eerst allemaal moeten verversen. Rond half 12 geven we ze dan eten en dan moeten ze weer gaan slapen. Wanneer dat de baby's slapen gaan wij eten bij ons gastgezin en tegen 3uur keren we dan weer terug naar het weeshuis waardat we de baby's uit bed moeten halen en moeten verversen. Dan spelen we met de baby's binnen of buiten en geven we ze wat aandacht. Rond half 6 krijgen ze weer eens eten en daarna moeten ze weer gaan slapen.
Vorig jaar waren er in het weeshuis rond de 10 baby's onder 1 jaar en 4 kindjes ouder dan 4 jaar. Dit jaar variëren de leeftijd van de kindjes heel fel, er zijn baby's van een maand en de oudste van de kindjes is rond de 5 jaar. In de tijd dat wij al hier zijn is er 1 meisje rond de 4jaar bijgekomen. Zij zat blijkbaar in een pleeggezin, maar de vrouw was te oud om voor haar te zorgen. Er is sinds gisteren ook een baby geadopteerd. Heel fijn om te weten dat ze er niet hun hele leven zitten. De rest van de kinderen is ook al geadopteerd maar ze wachten nog op de procedure. Alleen de gehandicapte kindjes zijn helaas nog altijd aan het wachten op een thuis. Er zijn ook 3 kindjes die gewoon weer terug gaan naar hun mama.
Wat eigenlijk heel speciaal is, is dat er een kindje met (hoogst waarschijnlijk) progeria is. Dat is zo zeldzaam en dan kom je dat hier tegen. Het is een jongetje van 1,5jaar en toen dat ik hem de eerste keer zag kon ik niet geloven hoe klein hij was. Hij is net iets groter als een pasgeboren baby maar hij kan al zelf lopen enzo; echt bizar. Hij is 1 van de kindjes die terug gaat naar zijn mama, zijn mama is op het moment aan het studeren.
Ik heb hier dit jaar ook een lievelingsbaby. Allé baby, ze is al 2 jaar. Echt zo schattig dat ze is, als ik kon zou ik ze zo meenemen. Die momenten dat ze spontaan naar u toeloopt of dat ze in u armen in slaap valt, dan smelt u hartje toch wel even :) Ik zal ze gaan missen dat staat nu al vast!
Straks weer terug naar het weeshuis, ik ga er nog even van genieten want het zijn nog maar 3dagen.
Groetjes!
Onze verantwoordelijkheid hier is het weeshuis (de baby's en de oudere jongens, je hebt ook nog het weeshuis voor gehandicapten maar dat is niet voor ons bedoeld) en de foyer (het centrum voor de straatkinderen).
We werken 4 dagen in de week en de andere 3 dagen hebben we vrij. De vrije dagen worden dan gevuld door een rondreis.
Rond 10uur gaan we naar het weeshuis waar we de baby's eerst allemaal moeten verversen. Rond half 12 geven we ze dan eten en dan moeten ze weer gaan slapen. Wanneer dat de baby's slapen gaan wij eten bij ons gastgezin en tegen 3uur keren we dan weer terug naar het weeshuis waardat we de baby's uit bed moeten halen en moeten verversen. Dan spelen we met de baby's binnen of buiten en geven we ze wat aandacht. Rond half 6 krijgen ze weer eens eten en daarna moeten ze weer gaan slapen.
Vorig jaar waren er in het weeshuis rond de 10 baby's onder 1 jaar en 4 kindjes ouder dan 4 jaar. Dit jaar variëren de leeftijd van de kindjes heel fel, er zijn baby's van een maand en de oudste van de kindjes is rond de 5 jaar. In de tijd dat wij al hier zijn is er 1 meisje rond de 4jaar bijgekomen. Zij zat blijkbaar in een pleeggezin, maar de vrouw was te oud om voor haar te zorgen. Er is sinds gisteren ook een baby geadopteerd. Heel fijn om te weten dat ze er niet hun hele leven zitten. De rest van de kinderen is ook al geadopteerd maar ze wachten nog op de procedure. Alleen de gehandicapte kindjes zijn helaas nog altijd aan het wachten op een thuis. Er zijn ook 3 kindjes die gewoon weer terug gaan naar hun mama.
Wat eigenlijk heel speciaal is, is dat er een kindje met (hoogst waarschijnlijk) progeria is. Dat is zo zeldzaam en dan kom je dat hier tegen. Het is een jongetje van 1,5jaar en toen dat ik hem de eerste keer zag kon ik niet geloven hoe klein hij was. Hij is net iets groter als een pasgeboren baby maar hij kan al zelf lopen enzo; echt bizar. Hij is 1 van de kindjes die terug gaat naar zijn mama, zijn mama is op het moment aan het studeren.
Ik heb hier dit jaar ook een lievelingsbaby. Allé baby, ze is al 2 jaar. Echt zo schattig dat ze is, als ik kon zou ik ze zo meenemen. Die momenten dat ze spontaan naar u toeloopt of dat ze in u armen in slaap valt, dan smelt u hartje toch wel even :) Ik zal ze gaan missen dat staat nu al vast!
Straks weer terug naar het weeshuis, ik ga er nog even van genieten want het zijn nog maar 3dagen.
Groetjes!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
